Γάμησέ τα κι άφησέ τα;
Ή μαλλον μην τ’ αφήσεις…πρωινό ξύπνημα, το τρέξιμο για να προλάβουμε την πρώτη ώρα με το άγχος της απουσίας, 7 ώρες κάτω απ’την καταπίεση των καθηγητών, τιμωρίες και απειλές που προσπαθούν να μας κάνουν να συνηθίσουμε στην υποταγή,τα κάγκελα που θυμίζουν φυλακές..και η μέρα συνεχίζει με φροντιστήρια.. Τα σχολεία και η καθημερινότητά μας λειτουργούν ως μικρογραφία της ταξικής κοινωνίας που θα αντιμετωπίσουμε…μέσα σ’ αυτά καλλιεργείται και ο ανταγωνισμός, που μας κάνει να προετοιμαζόμαστε για τις γαμωπανελλήνιες αλλά και για την υπόλοιπη ζωή μας.
Και σαν να μη φτάναν όλα αυτά, έχουνε ξεπηδήσει και φασιστάκια στα σχολεία και όχι μόνο…έχουμε την «ευχαρίστηση» να τους βλέπουμε και στο youtube! (να φιγουράρουν αφού σκάσουν κάμποσα ευρώ….)
Μαζί με τους φασίστες πάνε και οι μπάτσοι…. Το λέει και ένα ρητό:Όπου δε φτάνει το γλομπ του μπάτσου,φτάνει το μαχαίρι του φασίστα.
Και οι δύο υπάρχουν για να ελέγχουν και να καταστέλλουν τις κοινωνικές αντιστάσεις,να σπέρνουν το φόβο.
Πολλά μαζευτήκαν ε;
Ακόμα η εμπορευματοποίηση κάθε πτυχή της ζωής μας,της τέχνης που υποτίθεται αποτελεί την έκφραση της ψυχής,ακόμα και του αέρα που αναπνέουμε…
Ο σεξισμός και η πατριαρχία που καλά κρατούν ακόμα…
Ο ατομικισμός και ο ρατσισμός που διαιρούν την τάξη μας,τους καταπιεσμένους.
Η οργάνωση των ζωών μας από τις εξουσίες,χωρίς εμάς.
Νοοτροπίες και καταστάσεις που δε γουστάρουμε αλλά δεν τις αφήνουμε κι έτσι!
Οι μόνες στιγμές που περνάμε καλά είναι όταν πάμε κόντρα σε όλα αυτά!
Γι’ αυτό διαλέγουμε συνειδητά να συζητάμε και να δρούμε ενάντια σε όλα αυτά μέσω μιας αυτόνομης μαθητικής συνέλευσης χωρίς αρχηγούς γιατί δε γουστάρουμε άλλο πια καθοδηγήσεις και εντολές,αυτόνομη γιατί δεν έχουμε σχέση και ούτε θέλουμε να έχουμε με κρατικούς θεσμούς-κόμματα.
Γιατί για τον κόσμο της εκμετάλλευσης,του φόβου και της ιεραρχίας είμαστε εχθροί.
Σύντροφοί μας:η αλληλεγγύη,η αυτονομία,η αυτοοργάνωση,η επιθυμία μας για αξιοπρέπεια και αληθινή ζωή!
